De Tweede Kamer moet in actie komen om het 'sociaal doodverklaren' van ex-Jehovah's Getuigen tegen te gaan. Dat staat in een petitie die dinsdag in Den Haag is aangeboden aan de Tweede Kamercommissie. Initiatiefnemer Henri Dahlem, die zelf uit de Jehovah's gemeenschap is gestapt, zegt: "Er moet een eind komen aan het intolerante, rigide en discriminerende ‘shunning-beleid’ waarmee ex-leden van Jehovah's Getuigen worden uitgesloten."Henri werd grootgebracht in een familie waar iedereen Getuige is. Als middelbare scholier begint hij steeds meer interesse te krijgen in wereldse zaken als politiek, iets wat binnen de gemeenschap streng verboden is. In 2010 besluit Henri er definitief mee te breken. Direct werd hij compleet genegeerd door al zijn familie en vrienden, met traumatische gevolgen. Nog één keer gaat hij terug naar de kerk, bij de uitvaart van zijn oma.Ruim duizend keer is de petitie ondertekend. Henri wil dat 'shunning' strafbaar wordt gesteld, al moet desnoods de wet daarvoor worden aangepast. "Ik begrijp dat de scheiding tussen kerk en staat een belangrijke pijler is, maar de gevolgen van het uitsluiten zijn zo groot dat deze praktijken echt moeten worden gestopt." Henri heeft daarom samen met vijftien andere Jehovah's ook aangifte gedaan. Een Belgische rechter oordeelde eerder al dat deze vorm van uitsluiten discriminatie is.Reactie Jehovah's GetuigenDe redactie van Hart van Nederland heeft de Nederlandse Jehovah's Getuigen om een reactie gevraagd. In een schriftelijke reactie schrijven zij: "Nooit in de media te reageren op verhalen of uitlatingen van individuele personen."Wel vullen ze aan dat zij nooit iemand automatisch uitsluiten die de morele normen van de Bijbel overtreedt. "Ook wordt iemand niet uitgesloten als hij niet langer actief is in de organisatie. Alleen als een gedoopte Getuige er een gewoonte van maakt om deze normen te overtreden en niet bereid is om te veranderen, zal hij of zij worden uitgesloten. Dit is op Bijbelse principes gefundeerd. Ook willen ze graag benadrukken dat uitgesloten personen gewoon religieuze bijeenkomsten bij kunnen wonen en ze geestelijke zorg kunnen ontvangen van de ouderlingen van de gemeente. "De persoon wordt niet in de steek gelaten of, zoals sommigen beweren, als een afvallige beschouwd. Ze worden verwelkomd en aangemoedigd om wanneer dan ook naar de gemeente terug te keren."
