Woonwagenbewoners weigeren protestkamp op te breken ondanks dreigende ontruiming

De demonstrerende woonwagenbewoners in Roosendaal moeten definitief hun protestkamp opdoeken. Dat heeft de gemeente hen laten weten. De woonwagen-bewoners voeren actie tegen het tekort aan standplaatsen, en zijn niet van plan te luisteren naar het bevel. De wachttijd voor een plekje duurt wel jaren, terwijl gemeentes juist verplicht zijn om woonwagenbewoners onder te brengen. 

Al zeven jaar strijden de Roosendaalse woonwagenbewoners Joke en haar oom Jos Mentzijl voor een vaste standplaats. Sinds anderhalf jaar voeren zij actie vanaf een protestkamp in de stad. In deze woningen hebben zij geen water en -stroomvoorziening.

De gemeente wil dat het kamp per 7 januari ontruimd wordt. Volgens de gemeente zijn de twee niet permanent op de locatie en is er dus geen sprake meer van een protestdemonstratie.

Toch zijn de actievoerders niet van plan het kamp af te breken. Ze vinden dat het veel te lang duurt voordat de gemeente met een oplossing komt. "Wij zijn ook gewoon mensen. Het enige dat we willen is dat er eindelijk schot komt in de zaak.", aldus actievoerder Joke.

Mensenrechten

Volgens Europese regels hebben woonwagenbewoners het recht om te leven naar hun eigen culturele waarden en normen. Gebeurt dat niet, dan schendt Nederland internationaal de beschermde mensenrechten. Zo zouden gemeenten verantwoordelijk zijn voor de huisvesting van woonwagenbewoners.

De Nationale Ombudsman vindt dat gemeenten te weinig doen om een oplossing te vinden voor het tekort aan standplaatsen. Gemeenten vinden dan ook de woonvorm van woonwagenbewoners duur en lastig te realiseren. "Maar geld moet geen obstakel zijn voor het nakomen van mensenrechten.", aldus de Nationale Ombudsman.

Volgens het ministerie kunnen gemeenten voor standplaatsen en woonwagen een beroep doen op het budget van vijftig miljoen euro dat zij voor de huisvesting van specifieke doelgroepen heeft vrijgemaakt.

Uitzichtloze situatie

In oktober vorig jaar stelde de gemeente Roosendaal vijftien plekken in het vooruitzicht op bestaande kampen. Maar dat bleek toch lastiger dan gedacht. Om die reden blijven woonwagenbewoners Joke en Jos zitten op de protestplek, zeker tot er echt zicht is op een plek voor de twee. "Als we dit weg doen, hebben we helemaal niks meer", laat Joke weten. Ook maakt ze zich zorgen om het behoud van de woonwagencultuur. "Onze cultuur kan niet voortleven door deze situatie."