'Erken en onderzoek leed door gedwongen adopties'

Direct na haar geboorte in 1965 werd Eugénie Smits van Waesberghe bij haar moeder weggehaald. Haar moeder was 19 en ongehuwd: de druk van de omgeving om het kind af te staan was groot. Toen Smits van Waesberghe op latere leeftijd in haar geschiedenis dook, ontdekte ze dat Nederland duizenden ‘afstandskinderen’ telt. In de periode 1956-1984 zijn er naar schatting 25.000 kinderen gedwongen afgestaan en ondergebracht bij nonnen of pleeggezinnen. Het gaat om gesloten adopties: het contact tussen moeder en kind werd definitief verbroken. Smits van Waesberghe: "Er is nooit onderzoek gedaan naar deze groep. En dat terwijl veel ‘afstandskinderen’ een complex trauma hebben." Smits van Waesberghe pleit dan ook voor een groot onderzoek naar deze gedwongen adopties. Ook D66-kamerlid Vera Bergkamp heeft in de Tweede Kamer haar wens uitgesproken voor een gedegen onderzoek. "Het gaat om een verzwegen generatie. Het zijn zwarte bladzijden in de Nederlandse geschiedenis. Deze kinderen verdienen het dat er wordt uitgezocht hoe omvangrijk de kwestie was." Minister Dekker heeft Bergkamp toegezegd binnenkort met een reactie te komen.