Komt het Brabantse carnavalsfeest dan toch op de erfgoedlijst?

"We proberen het allemaal vast te leggen, omdat het zoveel mensen vrolijk maakt. Het is eigenlijk heel simpel: op het moment dat we elkaar aansteken om een beetje vrolijk te zijn, probeer het maar eens met elkaar, probeer maar eens kwaad te kijken als een ander lacht! Het lukt niet." Genoeg reden voor carnavalsvereniging De Smulnarren uit Oosterhout om het Brabantse carnavalsfeest voor te dragen als UNESCO immaterieel cultureel erfgoed. Daarvoor organiseerden ze dinsdagavond op het provinciehuis in het geheim een soort staatsgreep, waarbij ze de andere verenigingen wilden overrompelen met hun plan. Die heftige aanpak moet wel, want eerdere soortgelijke plannen zijn keihard neergesabeld door de gevestigde carnavalsorde. Maar dit keer is alles anders.

Identiteit verliezen

Veel traditionele carnavalsvierders zijn altijd tegen een plek op de erfgoedlijst geweest. Zij zijn bang dat het feest zijn identiteit verliest. Daarom zijn de Smulnarren al vier jaar bezig met voorbereidingen. Dinsdagmiddag was het eindelijk tijd voor actie. Zo'n 150 man, grotendeels vol in kostuum, trokken met twee dubbeldekkerbussen van hun thuisbasis naar het provinciehuis in Den Bosch. Daar kwamen 's avonds alle Brabantse prinsen bijeen op de zogenaamde Sleuteldragersborrel. Voordat het initiatief werd aangekondigd stormden 60 muzikanten de zaal binnen. Speciaal ingezette knechten voorzagen de aanwezigen van aanvullende informatie, en bier. Daarna konden de aanwezige prinsen hun steun uitspreken met hun handtekening onder een verklaring.

'Hoe het hoort'

Paul Oudenhooven uit Oosterhout is een van de initiatiefnemers. In zijn woonplaats wordt hij dezer dagen vooral aangesproken als prins Mienus 14. "Bij eerdere pogingen ging het om het vastleggen van het feest zoals het is, in een bepaalde tijd, voor een bepaalde doelgroep. Dan sluit je mensen uit, want zelfs tussen verschillende steden is er discussie over 'hoe het hoort'. Ons plan gaat om diversiteit, carnaval als dynamisch feest dat verandert over de tijd en niemand uitsluit. De jeugd moet ook betrokken worden." En de actie werkt: de carnavalsprinsen en -prinsessen zetten hun handtekeningen "omdat dit gewoon nooit verloren mag gaan", aldus één van de prinsessen. Ook prins Mienus is blij: de actie ging beter dan hij had durven hopen: "Er waren 84 prinsen bij en volgens mij hebben we 84 schouderklopjes gekregen. We weten dat iets met carnaval en cultureel erfgoed altijd een heikel punt is, maar als het aan die prinsen ligt komt het wel goed." Bovendien waren volgens de prins zelfs de grootste critici onder de indruk. "Na afloop kwamen alle stropdassen naar ons toe. Ook zij moesten toegeven dat dit misschien wel het beste is voor de toekomst."