Tranen door bezoekhuisje: 'Ik miste mijn moeder heel erg'

"Hallo! Ga maar zitten mam." Na een knuffel via het glas en met ogen vol tranen zit Marita tegenover haar moeder Nora in een bezoekershuisje bij haar Zorgvilla in Wassenaar. Via een intercom en met alleen een glazen muur tussen hen in, hebben zij zo voor het eerst weer hun wekelijkse babbeltje. Het initiatief van dit bezoekershuisje komt van Willem Holleman. Hij is directeur bij de Claris Zorggroep. Het huisje is ingericht als mini-woonkamer en heeft aan beide kanten een deur met in het midden een glazen wand. Aan de ene kant komt de bewoner van het verzorgingstehuis binnen en aan de andere kant het familielid. Door deze oplossing kunnen de moeder en dochter uit Wassenaar elkaar toch zien en spreken.

Bellen is toch anders

"Het is geweldig. Ik miste mijn moeder heel erg en zij mij ook. We hebben elkaar al sinds dertien maart niet gezien. We hebben wel elke dag gebeld maar dat is toch anders", vertelt Marita Danhof. Ze is samen met haar man Meindert op bezoek gekomen. Lees ook: Militairen springen bij om voedselbanken weer op gang te helpen Gewapend met een laptop vol foto’s zitten ze aan de ene kant van het glas. Met een grote glimlach kijkt Nora mee. "Leuk. Leuk vind ik dat." Na afloop van het bezoek, raakt Nora opnieuw geëmotioneerd: "Mijn dochter is precies zoals ik. Wij voelen altijd precies van elkaar aan wat we hebben of als er iets is. Dus deze afstand is heel moeilijk."

Half uurtje voor geliefden

Voor in ieder geval de komende vier weken heeft de Zorggroep een bezoekersregeling gemaakt om die afstand tussen families te verkleinen. Elke dag hebben vier bewoners een half uur om hun geliefden te zien en te spreken. "Wel met strenge regels uiteraard. Maar we zijn heel erg blij dat we dit hebben kunnen regelen voor onze bewoners", besluit Willem Holleman.