Doodongelukkige Nelly (96) ontroerd door vele reacties op hongerstaking: 'Toch nog een greintje menselijkheid'

Dat de hoogbejaarde Nelly Gelder uit Lelystad in hongerstaking ging uit protest tegen strenge coronamaatregelen, heeft veel mensen niet onberoerd gelaten. De telefoon van de 96-jarige dame stond donderdag dan ook roodgloeiend. "Ik ben er heel dankbaar voor." Nelly vertelde woensdag in Hart van Nederland hoe eenzaam ze is geworden door de coronacrisis. De hoogbejaarde woont in een aanleunwoning van een woonzorgcentrum en mag door de strenge regels van het centrum niet meer in en geen gebruik maken van de voorzieningen. "Je ziet niemand, je hoort niemand… Het is gewoon onmenselijk", zei ze. Lees ook: Nelly (96) is door corona doodongelukkig en gaat in hongerstaking

'Ik word wél gehoord'

Ze is doodongelukkig en ging daarom in hongerstaking. "Dan zou ik een week eerder doodgaan, nou en?" Op deze manier hoeft het van haar niet meer, vertelde de hoogbejaarde met tranen in haar ogen. "Noem je dit nog leven, ik niet meer." Een dag later ging Hart van Nederland opnieuw op bezoek bij de Lelystadse om te kijken hoe nu het gaat. "Op het ogenblik gaat het al stukken beter", vertelt Nelly. De eenzame oudere heeft "heel veel" reacties gekregen na de uitzending. "De telefoon heeft vandaag niet stilgestaan, echt waar." Vreemde mensen die haar verhaal op televisie zagen, belden de dame op leeftijd op. "Ze zeiden allemaal dat ze het verschrikkelijk vonden, maar ja, ik kan er niets aan doen." Toch doet de aandacht haar zichtbaar goed. "Ik was er wel blij mee, want toen kreeg ik wel het idee van: kijk, ik word wél gehoord." Ook kwamen er op de redactie van Hart van Nederland veel vragen binnen van mensen die Nelly een kaartje willen sturen.

Vreemden op bezoek

En het bleef niet alleen bij telefoontjes van wildvreemden: er kwamen donderdag ook een man en vrouw met hun kinderen op bezoek. "Ze hadden zo'n klein hummeltje van vier jaar bij zich. Die wilde natuurlijk op mijn schoot zitten. Nou dat was wel heel leuk en heel lief", zegt de 96-jarige zichtbaar ontroerd. Ze namen Nelly ook mee naar buiten om boodschappen te doen in buurt. "Ik vond dat geweldig, toch nog een greintje menselijkheid. Ik was daar heel dankbaar voor." Er verschijnt een glimlach op haar gezicht. "En toen kon ik ook weer een beetje lachen ook." Lees ook: Ex-coronapatiënt Frans doet huwelijksaanzoek bij thuiskomst na zes weken coma Het werd een drukke dag voor de hoogbejaarde, want ook de manager van Woonzorgcentrum De Hoven kwam langs. "Hij zei: weet je wat? Ik neem de rolstoel en wij gaan even een eindje lopen", vertelt ze verbaasd. "Het was heerlijk." Of de manager dat wel vaker doet? "Nee nooit, natuurlijk niet! Normaal doen de verpleegsters dat één keer in de week."

'Ik heb helemaal niets gegeten'

Zo druk als Nelly het nu heeft, zo leeg was haar agenda de afgelopen maanden. Gezellig met de andere bewoners eten en koffiedrinken zit er vanwege de coronacrisis voorlopig nog steeds niet in. "Maar als ik maandag bedenk dat ik naar de supermarkt wil, hoef ik nu de mensen alleen maar op te bellen en ze komen direct", vertelt ze. "Dat is wel een hele verbetering." Hoe zit het dan met die hongerstaking? "Ik heb nog niet gegeten, helemaal niets." Toch is de hongerstaking voorlopig voorbij, legt Nelly uit, en gaat ze 's avonds weer een broodje eten. "Dat heb ik beloofd aan de mensen die vandaag zijn langsgekomen."