Wil (82) heeft haar man nog steeds niet gezien en begint hoop te verliezen: 'Hij gaat hard achteruit'

"Kan ik mijn man nog zien voordat hij overlijdt?" Wil van Buren (82) heeft steeds minder hoop dat de versoepeling van de bezoekregeling nog op tijd komt voor haar en haar 83-jarige man Nico. Mevrouw van Buren voerde vorige week actie voor de deur van het verpleeghuis waar haar dementerende man woont omdat ze hem weer wil kunnen bezoeken. Drie dagen lang zat ze buiten op een stoel voor de deur van het verpleeghuis in Best.

Draad oppakken lukt niet meer

De reacties waren overweldigend en hartverwarmend, aldus Wil. Ook die van het zorgpersoneel. Maar ze merkt nu dat alles veel impact op haar heeft gehad. "Ik was iemand die altijd volop in het leven stond, altijd opgewekt. Na iedere tegenslag pakte ik de draad weer op. Maar nu lukt het even niet meer." Vrienden bieden een luisterend oor, maar de angst dat haar man overlijdt voordat ze hem weer kan bezoeken vreet aan Wil. "Als mijn man nu in deze situatie overlijdt, betekent dat ook het einde van mij." Slapen lukt nauwelijks. "Dit verkort ook mijn leven." Lees ook: Wil zit buiten voor het verpleeghuis tot ze haar man weer mag bezoeken Maandag 11 mei start er een proef met bezoek in 25 verpleeghuizen. Met de kennis en ervaring die wordt opgedaan uit onderzoek en op deze pilotlocaties, wil het kabinet stapsgewijs en voorzichtig bezoek toestaan op meer locaties. Toch stemt dat Wil niet hoopvol. "Mijn man gaat steeds verder achteruit. In 14 dagen kunnen veel mensen doodgaan. Die verhalen hoor ik al weken. En volgens mij overlijden er nu niet alleen mensen aan corona, maar ook aan verdriet."

Zestig jaar getrouwd

Wil en Nico zijn al zestig jaar getrouwd. Anderhalf jaar geleden ging het thuis niet meer en werd Nico opgenomen in het verpleeghuis. Vijf keer per week bezocht Wil van Buren haar man. Nu gaat ze iedere dag vijf minuten langs om hem door het raam even te kunnen zien. Haar man begrijpt niet wat er aan de hand is. "Soms kijkt hij in mijn ogen en vraagt hij vanachter het raam,  hoe gaat het met jou? " Dan zeg ik maar dat het goed gaat. Maar vanbinnen huil ik. " Wil had nooit gedacht dat ze met haar actie zoveel zou losmaken. "Ik heb er totaal niet bij stilgestaan wat het teweeg zou brengen. Maar ik heb er geen spijt van."