André van Duin maakt indruk met toespraak: vrijheid is niet vanzelfsprekend

Met twee minuten stilte heeft Nederland dinsdagavond om klokslag 20.00 uur de oorlogsslachtoffers herdacht die sinds het begin van de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Dat gebeurde onder meer tijdens de Nationale Herdenking op de Dam in Amsterdam, die dit keer vanwege de coronamaatregelen voor het tweede jaar op rij niet toegankelijk was voor een groot publiek.

Koning Willem-Alexander, koningin Máxima en premier Mark Rutte zijn er traditiegetrouw bij. In tegenstelling tot vorig jaar, toen de Dam vrijwel leeg was, mochten dit keer wel zo'n honderd genodigden de herdenking bijwonen. Onder hen zijn vertegenwoordigers van organisaties van diverse groepen oorlogsgetroffenen en nabestaanden.

Kranslegging

Voorafgaand aan de plechtigheid bij het Nationaal Monument op de Dam was er een bijeenkomst in De Nieuwe Kerk. Schrijfster Roxanne van Iperen, bekend van de bestseller 't Hooge Nest, hield hier de 4 meivoordracht Stemmen uit het diepe. Op de Dam legden vervolgens de koning en koningin een krans voorafgaand aan de twee minuten stilte.

Zelf ook verantwoordelijk voor doorgeven vrijheid

André van Duin sprak tijdens zijn toesprak op de Dam zijn dankbaarheid over dat hij in vrijheid kan leven. Ondanks de coronamaatregelen, vieren we onze vrijheid, zei hij in een toespraak. "Ik ook. Maar ik doe dat wel in de overtuiging dat ook ik verantwoordelijk ben om die vrijheid van ons door te geven aan de nieuwe generatie. Want, het is al vaak gezegd, vrijheid is niet vanzelfsprekend."

André van Duin: vrijheid is niet vanzelfsprekend

De presentator en komiek, geboren in 1947, groeide op tussen de puinhopen van het tijdens de Tweede Wereldoorlog platgebombardeerde Rotterdam. Hij vertelde over zijn vader, die in de oorlog werd opgepakt en per trein naar Duitsland werd gedeporteerd. "Wat hij daar precies heeft gedaan en welke ontberingen hij heeft moeten doorstaan, heeft ie nooit iets over verteld. Als ik er wel eens naar vroeg zei hij altijd: 'Dat wil je niet weten, jongen'. Hij had het overleefd. Maar je moest niet vragen hoe."

Volgens Van Duin werd thuis amper over de oorlog gesproken. Pas op de lagere school hoorde hij erover. "Hoeveel doden er waren gevallen, honderdduizenden doden."

Van Duin woont inmiddels ruim dertig jaar in Amsterdam en herdenkt normaal gesproken bij het Homomonument op de Westermarkt. "Het feit dat wij in Nederland sinds 1987, als eersten in de wereld, zo'n monument hebben, tekent onze vrijheid. De vrijheid dat iedereen hier zichzelf mag zijn, zonder dat iemand anders daar wat van zegt. De Nederlandse grondwet ademt verdraagzaamheid en tolerantie. Je kunt hier over het algemeen doen en laten wat je wilt en zeggen wat je wilt. Je bent hier vrij. Vrij met de oorlog als het negatief, van de kleurenfoto van de vrede."

Van Duin sloot af met een soort handkus, terwijl hij omhoog keek in de richting van het monument.

Op sociale media is Van Duin al snel trending en stormen de positieve berichten binnen:

ANP