Zoon Edino openhartig over misbruik in spookgezin Ruinerwold: 'Was bang dat mensen het niet zouden begrijpen'

Edino van Dorsten heeft een boekje open gedaan over het leven in het Ruinerwoldgezin. Als één van de negen kinderen ontsnapte hij twaalf jaar geleden aan de tirannie van zijn vader. In de podcast Held in Eigen Verhaal vertelt hij over zijn bizarre jeugd.

Mishandeld en seksueel misbruikt worden door zijn vader, het staat Edino nog duidelijk voor ogen. Thuis werd hij niet geaccepteerd en op school was hij door zijn opvoeding anders dan de andere kinderen. Ook daar hoorde hij er niet bij. Door de documentaire De Kinderen van Ruinerwold werden hij en zijn broers en zussen ineens wereldnieuws.

Taak vervullen

Hoewel hij zelf ook niet alle gedachtenkronkels van zijn vader snapt, vertelt de inmiddels 29-jarige Edino openhartig over diens geloof aan interviewer Iris Enthoven. "Hij vond wat alles wat hij deed uit de naam van God was. Hij zei altijd 'God wil dit' of 'God wil dat'. Ik ben niet het schoolvoorbeeld van iemand die goed naar zijn vader luisterde, want ik ben zoveel vergeten. Maar het hing vaak samen met de Moon-sekte uit Korea. Je had maar een god, iedereen op aarde was gelijk en iedereen had één taak die je moest vervullen. Dat was zijn overtuiging."

Mishandeling

De straffen van zijn vader waren vaak fysiek, zegt Edino. "Maar wat ik zelf altijd het ergste vond was het afzonderen. Ga maar naar boven, ga maar bidden, zonder eten. Ik vouwde dan mijn handen en hoopte dat ik een antwoord kreeg. En als je lang genoeg gaat zitten nadenken, dan kom je vanzelf op een antwoord waarvan je denkt 'dit zal wel goed zijn'. Dan was het moed verzamelen, om hem weer onder ogen te komen. Soms stond ik een half uur voor de deur van de kamer, ga ik het doen, ga ik het niet doen. Soms ging ik dan ook weer naar boven, via de trapleuning want die kraakte niet."

"Uiteindelijk ging ik dan naar binnen, en dan stond ik daar. Hij liet je vaak gewoon staan, soms wel een uur lang. Ik kwam naar beneden om iets te zeggen, maar dan negeerde hij je gewoon compleet. Tot ik zelf dan de moed had om te beginnen met praten. Er zijn momenten geweest dat het dan goed was, maar meestal was het niet goed."

Meestal had vader Gerrit Jan een andere mening, beseft zijn zoon. "Dan werd ik gewoon in elkaar geslagen, en flink ook. En dan ging hij door tot je helemaal klein was gemaakt, of tot hij moe was. Ik heb het idee dat hij daarna dan wel spijt had op een bepaalde manier, want dan was hij weer extra lief. Ik weet niet of hij dat expres deed. Het kan zijn dat het een tactiek was, maar ook dat het echt vanuit zijn gevoel kwam."

Moederrol

Nadat de moeder van het gezin in 2004 overleed aan kanker, werd het alleen maar erger in de boerderij. "Ik denk dat hij daarna helemáál doorgedraaid is. Het hele ideaalplaatje was een gezin, met een man en een vrouw aan het hoofd. Toen viel er eentje weg, dat moest iemands fout zijn. Mijn oudere broer en zus en ik kregen altijd de schuld van haar overlijden. Als hij zelf niks fout had gedaan, dan moest het een van ons zijn. En hij kon het niet zijn, want daar had hij heel lang over gebeden. Toen lag hij op de grond te huilen: 'Wat heb ik verkeerd gedaan, God?'"

Van de oudste kinderen werd geëist dat ze de rol van hun moeder overnamen. "Koken, dat soort dingen. Maar vooral heel veel zitten en luisteren naar wat hij zei. Hij bleef altijd maar praten. Het ging ook om waarde. Het moment dat je die rol speelde, hoefde je niet naar boven. Je kreeg eten. Ergens was het makkelijk om boven te zitten, maar dan voelde je je waardeloos. Een kind hoort dat gevoel niet te hebben."

Felbegeerde ring

Inmiddels is Edino fitnesscoach, heeft hij een vriendin en twee kinderen. "Voor onze familie ziet de toekomst er rooskleurig uit, daar ben ik zeker van. Ik heb zelf nu voor het eerst de kans om mezelf te zijn. De rugzak is af, het geheim is weg. Vroeger moest ik altijd een rol spelen. En als je dat je hele leven moet doen is die vrijheid extra waardevol. Ik zou me graag inzetten om andere mensen dat gevoel ook te geven. Ik heb zoveel reacties gekregen van mensen die aangaven dat ze geholpen zijn door ons verhaal. Dat is het mooiste compliment wat je kunt krijgen."

Edino laat tot slot weten dolblij te zijn dat de documentaire is genomineerd voor een Televizier-Ring. "Het is een raar verhaal, ik was altijd bang dat mensen het niet zouden begrijpen. Maar ik denk dat het niet beter had kunnen lopen. De reacties hadden niet beter kunnen zijn, ik heb letterlijk niet één negatieve reactie gehad."

Of De Kinderen van Ruinerwold ook echt in de prijzen valt weten we volgende week. Donderdag 14 oktober neemt de docu het op tegen Mocro Maffia en Een Huis Vol.

Beeld: YouTube/Held in Eigen Verhaal