Agent Joeri blikt terug op damschreeuwer in 2010: 'Ik dacht: dit is goed mis'

Het is alweer 11 jaar geleden dat er paniek uitbrak op de Dam tijdens de jaarlijkse dodenherdenking. Na anderhalve minuut werd de stilte ruw verstoord door een vreselijke schreeuw. Er brak paniek uit. Agent Joeri Sterringa was erbij. "Meteen ging mijn adrenaline pompen. Ik dacht: dit is goed mis."

Vandaag blikt hij in zijn politieblog terug op deze zo beladen dag. Hart van Nederland sprak met hem.

"De klok gaat richting acht uur. Ik sta op het Rokin, zo’n 75 meter van de Dam. Ook hier staat het al vol. Ik kijk naar de mensenmenigte. Wat een mooi, belangrijk moment blijft dit, denk ik nog. Er gaat een minuut voorbij. Het is stil", schrijft hij in zijn blog.

Als commandant was Sterringa die dag verantwoordelijk voor de roadblocks. Dit zijn de politiebussen en pantservoertuigen die ervoor zorgen dat er geen auto’s het publiek in kunnen rijden.

Gigantische schreeuw

En dan gebeurt het. Na ongeveer anderhalve minuut van stilte klinkt er een gigantische schreeuw. De leden van het Koninklijk huis worden direct in veiligheid gebracht. Toeschouwers rennen in paniek weg. "Meteen gaat bij mij de adrenaline pompen. We zijn zo bezig geweest met een mogelijke aanslag van buitenaf, dat we niet hadden verwacht dat er gevaar van ‘binnenuit’ de herdenking zou komen."

Wapen

"Ik geef mijn mensen de opdracht om een paar roadblocks te verwijderen, zodat het publiek kan vluchten. Waarvoor? Dat weet ik dan nog niet. Ik geef de agenten de opdracht om ‘te letten op handen’. Dat betekent dat ze moeten kijken of iemand in het publiek een wapen bij zich heeft. Van schrik begint het publiek als een gek te rennen. Mensen komen gillend en huilend op me af."

In zijn blog schrijft Joeri dat de damschreeuwer na een paar minuten al is opgepakt. De herdenking wordt zelfs weer hervat. De enorme knallen bleken geen schoten, maar dranghekken die door de bewegende mensenmassa hard op de tramrails vielen. In totaal Vallen er 63 gewonden, mensen met schaafwonden, maar ook botbreuken.

'Magisch moment vol ontzag'

"Met meer dan 10.000 man op de Dam is bijna een magisch moment vol ontzag," vertelt Sterringa. "Om acht uur hoor je niks anders dan de wind, het fladderen van de vogels en ervaar je het immense gevoel van saamhorigheid. Maar voor Sterringa is dit gevoel omgeslagen naar spanning en stress.

Sinds 2019 'doet hij de Dam' niet meer. Het is te zwaar. Hij heeft er een knauw aan overgehouden, net als een paar van zijn collega's die die dag ook aanwezig waren. "Het is toch een beladen moment, het wondje trek je elk jaar open. Het litteken blijft maar het is geen wond meer. We kunnen nu even niet bij elkaar komen door corona. Maar ik hoop dat we volgend jaar weer gewoon samen op de Dam staan."

Wil je de hele blog lezen van agent Joeri Sterringa? Klik dan hier.

Bron foto: Annabel Sterringa