Dood en de Gladiola liggen dicht bij elkaar op laatste dag 4Daagse: 'Cirkel is rond'

Zijn vader heeft de Nijmeegse 4Daagse niet af kunnen maken, maar Marnix Lankreijer loopt vandaag met zijn vader in gedachten over de eindstreep. Voor het eerst nadat zijn vader Wim in 2006 overleed tijdens een snikhete editie van de wandeltocht, heeft Marnix hem zelf uitgelopen. "Met een brok in mijn keel, maar met een hele grote lach!"

Wim was in 2006 één van de twee doden op de 4Daagse. Hij bezweek op de camping aan een gebarsten aneurysma in zijn hersenen. Met Marnix' deelname aan het wandelevenement is voor hem "gevoelsmatig de cirkel rond", zegt hij na afloop tegen Hart van Nederland. "Mijn vader heeft één dag gelopen, nu is er één dag afgelast en ik mag de andere drie lopen. Nu hebben we 'm samen volbracht!"

Hoe anders was het in de jaren vlak na Wim's dood. De periode rond de 4Daagse en alles wat daarbij hoort was toen vooral pijnlijk voor de familie, vertelt Marnix. "De eerste jaren wilde je niet in Nederland zijn omdat alles wat er gebeurde, welk sportevenement dan ook, werd gerelateerd aan 2006, aan die warmte. Dan waren we liever ook maar weg."

Maar met de jaren kan de familie beter omgaan met het verlies, en met de emoties die de heisa rond de 4Daagse voor hen met zich meebrengt. "Het is wat het is", zegt Marnix gelaten. "Met de jaren kan je er beter mee omgaan. Als er over wordt gesproken, wordt er warm over gesproken."

Monument

De laatste jaren zijn Marnix en zijn familie regelmatig bij de laatste dag aanwezig, bij het monument ter nagedachtenis aan Wim en de andere overledene, op start- en finishplek de Wedren. Wat ze daar zien, doet ze elk jaar weer goed, vertelt hij. "Dan pakt iedereen zijn bos gladiolen, pakt er een paar uit en steken het erin. Er zijn ook mensen die zeggen: 'ik heb er maar één nodig' en doen de rest van de bos in het monument."

En dan was er nog die man, die in 2006, het jaar dat het zo vreselijk foutging, ook mee had gelopen. "Hij had een speciale herdenkingsspeld gekregen. Hij gaf die aan mijn dochter, van: mij zegt die speld heel weinig, want ik heb dat jaar niet verder kunnen lopen, maar dit is voor jou heel speciaal." En dát is de 4Daagse, vindt Marnix. "Dat staat ook op het monument: 'waar ontmoetingen herinneringen zijn geworden'. Dáár staat de 4Daagse voor."