Jarenlang hielp Judith gezinnen, nu vechten zij voor haar: 'Vraag niet graag om hulp'

Judith Nuijten (44) uit Tilburg zet zich al 11 jaar in met haar stichting 'Uit een Goed Hart' om minderbedeelde gezinnen en eenzame ouderen te helpen. Nu dreigt de stichting echter te moeten stoppen, omdat Judith door haar ziekte niet meer in staat is het werk voort te zetten. Maar dat laten de mensen om haar heen niet zomaar gebeuren: zij zetten alles op alles om haar een hart onder de riem te steken.

Sinds 2007 heeft Judith het Syndroom van ACNES, een aandoening die dagelijks zenuwpijn veroorzaakt. Haar lichamelijke toestand is de afgelopen jaren sterk achteruitgegaan. Vijf jaar geleden moest ze vanwege de pijn een korset van hard plastic dragen, waardoor autorijden moeilijker werd. Met een aangepaste auto kon ze nog vooruit, maar inmiddels is ze afhankelijk van een elektrische rolstoel. Helaas past deze niet in de auto, waardoor ze een rolstoelbus nodig heeft. Maar die kost een enorm bedrag.

Het UWV vergoedt wel een deel van de rolstoelbus, maar dan blijft er nog 45.000 euro over, die ze helaas niet kan ophoesten. Daarom kwam haar vriend Christian Mols op het idee om een crowdfundingsactie op te zetten. Maar daar zat Judith eigenlijk niet op te wachten, zegt ze tegen Hart van Nederland. "Het is moeilijk om hulp aan te nemen, want ik help liever anderen", aldus Judith.

Stichting

Dat Judith zich al zo lang inzet voor mensen weet haar omgeving maar al te goed. Joyce Snijders van SenseZorg, een zorginstelling waar Judith veel mee samenwerkt, vertelt tegen Hart van Nederland dat ze het hele jaar door helpt. "Soms moet er ad hoc een kinderkamer worden geregeld. Dankzij haar netwerk is het dan binnen een dag geregeld", aldus Snijders. "Niets is haar te veel, nooit."

En ze doet nog veel meer: zo zorgt ze er bijvoorbeeld ieder jaar voor dat kinderen uit arme gezinnen Sinterklaascadeautjes krijgen, maakt ze kerstpakketten en zamelt ze warme sokken in voor daklozen.

Lees ook:

'Elk kind een cadeau met pakjesavond': grote radioactie zamelt Sinterklaascadeaus in

Einde aan hulp?

Misschien moet er dus binnenkort noodgedwongen een einde komen aan die hulp. "De stichting geeft mij voldoening, maar de praktische kant wordt sinds ik in een elektrische rolstoel zit steeds moeilijker. Zonder speciale bus moet ik in mijn rolstoel eerst al een uur heen en weer rijden naar mijn werk. De rolstoel rijdt maar 8 kilometer per uur. Naar de locatie van de stichting is het nog langer", zegt Judith.

"Ik ben bang dat ik de stichting niet meer kan voortzetten. Niemand kan het makkelijk overnemen, omdat de instanties weten dat ik privacy kan garanderen. Als ik wegval, wordt dat ingewikkelder", zegt ze. "Het voelt alsof alles wat ik heb opgebouwd zomaar kan verdwijnen."

Toch probeert Judith positief te blijven: "Het raakt me wel dat mensen nu ook voor mij willen vechten. Dat is iets moois in deze moeilijke situatie. Maar het blijft zwaar."