Moeder en broertjes van Danny werden vermoord: 'Ik blijf niet heel mijn leven slachtoffer'

Het zijn de vergeten slachtoffers van vrouwenmoord, de kinderen die erbij betrokken zijn. En ze raken meestal alles kwijt: hun moeder, hun vader, hun huis en thuis. En dan zijn ze vaak ook nog eens getuige van de gewelddadige moord. Maar over de impact van femicide op kinderen die dit meemaken, is nauwelijks informatie te vinden en er is bijna geen media-aandacht. 

Danny Dijkhuizen is pas 11 jaar oud als zijn moeder Syla Dijkhuizen (31) en broertjes Delano (9) en Damiën (5) worden vermoord door de vriend van zijn moeder. "Ik heb een heel leuke jeugd gehad met heel veel avontuur", vertelt Danny 20 jaar later. Ondanks dat ze verschillende vaders hebben, is de band tussen hem, zijn twee broertjes en moeder heel sterk. "Een vrouw met een hart van goud. Iedereen was altijd welkom om over de vloer te komen."

In de Hart van Nederland-podcast Vrouwenmoord doen nabestaanden én vrouwen die een moordaanslag door hun (ex-)partner hebben overleefd hun verhaal. Duidelijk is, dat vrouwenmoord niet toebehoort aan een specifieke laag van de bevolking of een bepaalde leeftijd. Het is de meest voorspelbare moord en het kan iedere vrouw overkomen.

Maar Danny ziet de relatie van zijn moeder en haar vriend steeds slechter worden. "Mijn moeder was een grote en sterke vrouw en liet niet zomaar over zich heenlopen. Zo werden de ruzies steeds groter en was haar vriend ineens weg. Geen idee waarom." In die periode dat haar vriend weg is bloeit de moeder van Danny helemaal op en wordt ze weer de moeder die hij kent. "Maar toen die vriend weer terugkwam ging het sneller bergafwaarts dan eerst."

Huilen en happen naar lucht

Op de avond van 13 december 2003 komt Danny terecht in de nachtmerrie die hem voor de rest van zijn leven tekent. Hij ligt op de bank voor de tv te slapen. "Ik lag te slapen toen er een ruzie ontstond tussen mijn moeder en haar vriend. Ik had daar niks van meegekregen omdat ik zo diep in slaap was. Pas toen het stil werd deed ik mijn ogen open en zag ik de vriend van mijn moeder het huis uit lopen."

Wanneer Danny de deur dicht hoort gaan durft hij op te staan. Hij vindt zijn broertje Damiën snikkend achter de bank. "Hij lag in foetushouding, het klonk alsof hij aan het huilen was maar ook lucht nodig had. Ik snapte niet wat er aan de hand was." Daarna ziet hij zijn andere broertje Delano op precies dezelfde manier en raakt hij in paniek. "Ik gilde en schreeuwde. Ik wilde mijn moeder vinden maar die was nergens te bekennen." Uiteindelijk vindt Danny haar op de galerij van de flat waar ze wonen.

En zijn moeder ligt er net zo bij als zijn broertjes: snikkend, huilend en happend naar lucht. Uiteindelijk rent Danny naar het huis van zijn tante en vertelt wat er is gebeurd. De politie wordt ingeschakeld en later die nacht wordt bekend dat haar moeder en broertjes Delano en Damiën met meerdere messteken zijn vermoord. "Mijn moeder was er altijd om mij te beschermen. Zij was die onsterfelijke superheld. Die was er ineens niet meer. Dus ik zat erg te malen wat ik nu moest doen."

Meester Taco

Kinderen die aanwezig zijn bij een vrouwenmoord worden zo snel mogelijk meegenomen door de politie, waarna Jeugdzorg wordt ingeschakeld. De crisisopvang of familie, meestal van moederskant, vangen de kinderen op, zo blijkt uit onderzoek van het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Maar die opvang is puur praktisch. Mentaal hebben de getroffen kinderen veel te verwerken. "Ik was gewoon een heel stil jongetje geworden, dat maar een beetje door het leven aan het slenteren was", vertelt Danny.

De impact op Danny zijn leven is groot. "Ik had veel nachtmerries, angst, wantrouwen naar de wereld, bindingsangst en verlatingsangst. Iemand die maar een beetje leek op de dader, daar was ik bang voor." Met de kennis van nu weet Danny dat zijn omgeving ontzettend belangrijk voor hem is geweest. "Zij gaven mij de ruimte om gewoon mezelf te kunnen zijn. Ze gaven aan dat ze het erg voor mij vonden en dat ik naar ze toe kon komen als ik daar behoefte aan had. Dat vond ik heel fijn."

Danny heeft ook professionele hulp gekregen, maar het verschil maakten zijn tante en meester Taco. "Hij zorgde er altijd voor dat ik niet mijn verhaal werd. Wat ik heb meegemaakt is zielig, triest en treurig. Maar dat zegt niks over het jochie en is niet mijn verhaal."

Anderen helpen

Het thema liefde is voor Danny nog een lange tijd moeilijk. "Mijn overtuiging werd dat de eerste stap in de relatie meteen de eerste stap richting jouw begrafenis was." Danny heeft bindingsangst en verlatingsangst. "Nieuwe mensen leren kennen of mee binden was al lastig, maar vooral liefdesrelaties vond ik moeilijk."

Naar mate Danny ouder wordt begint hij steeds meer op zijn leven te reflecteren. Door muziek kan hij zijn emoties kwijt en vanaf 2017 besluit hij zijn verhaal te delen met professionals en op scholen. "Ik ben slachtoffer van de situatie, maar ik ben geen slachtoffer voor de rest van mijn leven." Zijn grootste missie is ervoor zorgen dat ieder kind zich gehoord en gezien voelt. Dat kinderen steun krijgen wanneer ze dat nodig hebben. "Wat meester Taco bij mij deed, doe ik nu zelf in de klas." De belangrijkste boodschap die Danny mee wil geven: ondanks negatieve ervaringen kan je nog steeds een mooi leven hebben.

Danny kan weer voorzichtig lachen

Nu woont Danny samen met zijn vriendin Zeyneb en vlak na het televisie-interview is Danny vader geworden. Hij en zijn vriendin hebben een zoontje gekregen. "Mijn moeder was 31 toen ze het leven moest verlaten. Ik ben nu 31 en er komt een nieuw leven op deze wereld. Dat is heel bijzonder."