Zoë was 16 toen ze voor het eerst dacht aan zelfmoord, nu helpen zij en haar vader anderen

Op Wereld Suïcide Preventie Dag roept 113 Zelfmoordpreventie Nederland op om aandacht te geven aan suïcide. Met vijf zelfdodingen per dag is bewustwording hard nodig. Deze maand is de website mijnkindwildood.nl gelanceerd voor ouders van suïcidale kinderen. Zoë en haar vader Steven delen hun ervaringen om anderen te helpen.

Zoë was 16 jaar toen ze suïcidale gedachten begon te ontwikkelen. Ze vertelt aan Hart van Nederland hoe ze opgroeide met gevoelens van somberheid en angst, die al op haar 12de begonnen. Toch bleef ze stil, uit angst dat haar ouders het niet zouden begrijpen.

"Ik praatte er niet over en ik wilde m’n ouders er niet mee belasten", vertelt Zoë, die nu 21 jaar oud is. "Ik dacht: ik heb een prima leven, mijn ouders zijn aardig. Waarom voel ik me zo?"

Ondanks haar pijn en meerdere pogingen tot zelfdoding heeft Zoë nu de kracht gevonden om anderen te helpen met haar verhaal. "Ik heb spijt van de pogingen die ik heb gedaan, maar ik heb in die tijd het beste gedaan wat ik kon. Nu weet ik waarvoor ik leef en wil ik echt leven. Ik vind het heel belangrijk dat mensen weten dat er altijd hoop is, ook al voelt het soms niet zo", legt ze uit.

Speciale website

Voor ouders zoals Steven, die met de suïcidaliteit van hun kind worden geconfronteerd, is het vaak moeilijk te bevatten. Steven vertelt openhartig over zijn ervaring toen hij erachter kwam dat zijn dochter zichzelf pijn deed.

"Zoë was altijd heel slim, had gymnasium afgerond, maar we hadden niet door dat de wereld voor haar te zwaar was. We ontdekten dat ze zichzelf sneed toen ze een allergische reactie kreeg op de pleisters die ze gebruikte om de wonden te verbergen", vertelt hij aan Hart van Nederland.

Machteloos

"In het begin bagatelliseerde ik het: ik dacht; ze is mijn dochter, ze doet het goed en we hebben het goed", gaat Steven verder. "Totdat het misging. Je voelt je heel machteloos".

De nieuwe website mijnkindwildood.nl, waaraan Steven en Zoë hebben meegewerkt, biedt ervaringskennis, wegwijzers en een hart onder de riem voor ouders die zich in een soortgelijke situatie bevinden.

Steven benadrukt het belang van deze steun: "De website die is gelanceerd was er in mijn tijd nog niet, dit is precies wat we gemist hebben. Je haalt er veel hoop uit en leest ervaringen van anderen. Ik ben heel blij met het initiatief."

De weg naar herstel

Hoewel Zoë nu op een behandelplek woont en stap voor stap herstelt, blijft het een lang proces. Ze probeert haar leven weer op te bouwen en geeft samen met haar vader trainingen en lezingen over suïcidale gevoelens en hoe daarmee om te gaan.

"Het gaat nu oké, en ik wil graag anderen helpen", zegt Zoë. "Ik wil laten zien dat er hoop is, en dat praten en luisteren het allerbelangrijkste is."