Het mysterie van Haarle: 'Al twaalf katten spoorloos verdwenen'

Het is één groot mysterie in het Overijsselse Haarle. Wie of wat zorgt ervoor dat de katten van de lokale dierenarts Lisette van Lieshout verdwijnen? Sinds afgelopen donderdagnacht staat de teller op twaalf en slechts één kwam ooit terug. "Met een bebloed bekje, beschoten."

"Ik baal er zo verschrikkelijk van", vertelt Van Lieshout. "Wij hebben een dierenartspraktijk in een boerderijtje, gewoon aan huis. Ik heb altijd drie poesjes, een hond en cavia's. Allemaal netjes gechipt, geënt en ontwormd. Maar om de zoveel tijd verdwijnt er gewoon eentje."

Zo ook vorige week donderdag. "Ik denk dat het 's nachts gebeurd is", vertelt de dierenarts. "Ze was nog geen twee jaar oud. Je kijkt steeds rond of ze ergens is, of je denkt haar vanuit je ooghoek te zien. Maar nee, ze is gewoon echt weg."

'Verdwijnen helemaal'

Wat er met de katten gebeurd, is nog altijd onduidelijk. "Als ze worden aangereden, vindt je er nog wel eens eentje terug. Maar helemaal niets", klinkt het bedroefd. "Ze verdwijnen gewoon helemaal." En dat is opvallend, want de dieren gaan niet ver van het erf af. "Maximaal naar het weiland, maar meestal zitten ze gewoon op het erf of voor het raam."

Vorig jaar kwam er voor het eerst een poes weer thuis, Vlokje. "Ze had allemaal bloed aan haar bekje", herinnert Van Lieshout zich. "Er bleek een kogeltje in te zitten, helemaal kapot. We hebben haar nog laten opereren bij het dierenziekenhuis om het kogeltje eruit te halen."

In het kogeltje ziet Van Lieshout de bevestiging van haar vermoedens: een persoon is verantwoordelijk voor de vermissingen. "Het moet iemand in de buurt zijn", weet de dierenarts. "Maar ik heb echt geen idee wie zo iets zou doen. Er zijn ook wel mensen die zeggen: 'Het zou die kunnen zijn, of die'. Maar je kunt niet zomaar iemand beschuldigen, dus daar wil ik voorzichtig mee zijn."

'Niemand tot last'

"Ik hoop gewoon dat degene die het doet ermee ophoudt", verzucht ze. "We kunnen de katten niet binnenhouden. Het is echt te gek voor woorden. We hebben hier heel veel ruimte, niemand die er last van heeft. Daarnaast zorgen de katten dat het hier vrij blijft van ongedierte, ze vangen af en toe een muisje en zorgen ervoor dat we geen gif hoeven neer te leggen."

Hoe het nu verder moet weet Van Lieshout niet. "Ik hoop gewoon dat degene die het gedaan heeft beseft wat hij ons allemaal aandoet. Een poes van nog geen twee jaar oud, hoe kun je?" Het volgende katje van Van Lieshout wordt in ieder geval niet meer wit. "Ik ga voor iets meer camouflage. Pien, een van mijn andere katten is een schildpad zonder wit, en die is nog niet verdwenen. Misschien helpt dat."