Zeehondencentra zien steeds meer zeehonden verstrikt in afval

De drie Nederlandse zeehondencentra merken een zorgwekkende toename van zeehonden die verstrikt raken in zwerfafval. Afgelopen jaar werden maar liefst 77 dieren gemeld, een flink verschil met de zeven meldingen in 2010. Het Seal Response Team, opgericht door de centra om sneller hulp te bieden, rapporteert deze stijging.

De oorzaak van de stijging blijft onduidelijk. Emmy Venema, strandingscoördinator bij Zeehondencentrum Pieterburen, vermoedt dat mensen door smartphones makkelijker melding maken. Sinds 2010 worden de cijfers bijgehouden, maar een verklaring voor de recente piek is er nog niet.

Afgelopen jaar overleefden acht zeehonden de verstrikking niet. Een van hen was er zo slecht aan toe dat een dierenarts het dier ter plekke heeft laten inslapen. Ook is een belangrijk deel van de zeehonden (31) na de eerste melding niet meer gevonden. Van deze dieren is dus niet duidelijk of ze het hebben overleefd. Twee zeehonden konden zichzelf bevrijden. In de meeste andere gevallen kon een zeehondenwachter het beest weer vrij krijgen.

Zeehondenpups Balloon en Freek

In vier gevallen was de zeehond er slecht aan toe en moest die naar een opvangcentrum. Een daarvan was de zeehondenpup Balloon. Ze werd zonder moeder gevonden met een scherp koord van een wensballon in haar bek. De zeehondenwachter heeft dit uit haar keel gehaald. Het dier is ter controle naar Zeehondencentrum Pieterburen gebracht.

Een ander voorbeeld is het verhaal van zeehondpup Freek. Op nieuwjaarsdag werd hij gevonden op Texel met afval in zijn maag. Volgens Ecomare had hij stukjes hout en plastic ingeslikt en was hij erg verzwakt en vermagerd.

Visnetten

Verder zien de zeehondencentra dat stukken visnet die in de zee drijven de grootste oorzaak zijn voor de verstrikkingen. Er zijn initiatieven om de visnetten op te ruimen, maar "er blijft nog altijd veel achter". Daarmee vormt het een blijvend risico voor zeehonden en andere dieren.

Ook kan het zijn dat visnetten op de bodem van de zee weer loskomen en door de zee zwerven als het veel stormt, zegt Venema. Maar ze weet niet of dat een van de oorzaken is voor de stijging van het aantal verstrikte zeehonden.

ANP