Broer David apetrots op geletruidrager Mathieu van der Poel: 'Hij heeft van die uitzonderlijke dagen'

Na zijn sensationele ritzege in de Touretappe van zondag mocht Mathieu van der Poel maandag voor het eerst in zijn leven de felbegeerde gele trui aantrekken. Dat is voor alle wielrenners een droom die uitkomt, maar voor Mathieu nog iets specialer vanwege zijn in 2019 overleden opa Raymond Poulidor.

Toen Mathieu bovenop de Mûr-de-Bretagne over de finish kwam, wees hij naar boven, een verwijzing zijn Franse grootvader. 'Poupou' was zelf een legendarische wielrenner, die drie keer tweede werd in de Ronde van Frankrijk en drie keer derde, maar geen dag de gele trui mocht dragen.

Broer en teamgenoot David van der Poel zag vanuit huis toe hoe zijn broer weer eens een magistraal staaltje fietsen liet zien. Ook bij hem gingen de gedachten meteen uit naar opa Poupou. "Dit was het hoogtepunt van zijn leven geweest", vertelt David aan Hart van Nederland. "We zijn heel teleurgesteld dat hij dit niet meer mee kan vieren."

David denkt dat zijn broer Mathieu ervan overtuigd is dat opa Poupou vanuit de hemel naar de etappe meekijkt. "Uit die gedachte heeft hij veel kracht gehaald."

'Bijna onmogelijk'

Vooral de manier waarop zijn kleine broertje won, vervult David met trots. "Het is heel bijzonder wat hij gedaan heeft. Het is voor 99 procent onmogelijk om zo dicht bij de finish aan te vallen, en dan daarna op het einde nog een keer. Maar we weten van hem: hij heeft soms van die uitzonderlijke dagen, dan kan hij bijzondere dingen doen."

De twintigste plek in de eerste etappe viel toch een beetje tegen, geeft David toe. "Misschien was hij wat overrompeld, het is toch zijn eerste Tour. Of hij was die dag gewoon niet goed genoeg. Maar dit tekent zijn karakter, de wil om er toch iets van te maken."

David grote voorbeeld

Ooit was David als het grote voorbeeld van zijn kleine broertje, maar inmiddels heeft Mathieu een niet te evenaren erelijst. Naast het Toursucces van dit weekend won hij bijvoorbeeld al wielerklassiekers als de Amstel Gold Race en de Ronde van Vlaanderen. Bovendien werd hij al vier keer wereldkampioen in het veldrijden.

"Het begon natuurlijk met dat hij naar mij opkeek, zijn oudere broer die koersen in het buitenland reed. Dat wilde hij ook", blikt David terug. "Maar het werd al vrij snel duidelijk dat hij mij zou overstijgen. Het is zo'n renner die maar één keer in de twintig jaar voorkomt, iemand die het niveau verlegt. Maar dit was misschien wel zijn grootste kunststukje tot op heden."

(Tekst gaat verder onder tweet)

Voetballen of fietsen?

Jeugdvriend Nicolas Claeys kent Mathieu al bijna net zo lang als David. "We zijn samen opgegroeid, onze ouders waren al bevriend. Hij woonde even verderop maar zat hier in het dorp op school en bij mij op de voetbalclub. Hij was vrij getalenteerd, het was al vroeg duidelijk dat hij het in de sport wel ging maken."

De jongens werden als talentjes zelfs geselecteerd door de Tilburgse profclub Willem II, maar uiteindelijk verkoos Mathieu de fiets boven de bal. "Toen hij een jaar of twaalf was stopte hij met voetbal, het was het niet meer te combineren met zijn trainingen."

Sindsdien hebben de twee wat minder contact. "Maar ik app hem nog wel eens om hem succes te wensen voor een belangrijke koers. Niet te vaak, hè? Hij heeft al genoeg in zijn nestje. Maar hij stuurt ook altijd een berichtje terug."

'Gewoon zichzelf gebleven'

De Tour volgt Nicolas met een grote groep jeugdvrienden op een scherm in de tuin. "Ook al is hij nu de beste wielrenner ter wereld, we kennen hem nog steeds als jongen van het dorp. Dat is het mooie, dat hij ondanks al zijn prestaties gewoon zichzelf blijft."

Waar de meeste Belgen supporter zijn van Wout van Aert - al sinds de jeugd Mathieus grote rivaal - gaan Nicolas en zijn vrienden vol voor hun plaatsgenoot. Of het niet jammer is dat Mathieu voor Nederland uitkomt? "Ik heb het hem vroeger wel eens gevraagd, maar daar was duidelijk over: dat was geen optie. Zijn vader is Nederlander, zijn moeder Frans. Dus wij juichen voor Mathieu, niet voor België.